top of page

Schattenjacht Sterrenduister

Iedereen weet waar professor Isra Nagas woont. Je kan haar huis immers zien liggen op de top van de heuvel die zichtbaar isvanuit vrijwel elke hoek van de stad Anarad. Het betekent ook dat het een fysiek uitdagende route is van de universiteit naar de woning van de professor. Gelukkig ben je sneller dan de meeste koeriers. De brief die je bij je draagt, is ook te belangrijk voor de reguliere postbezorging. 


Je rent over de slingerende weg naar de top van de heuvel. Hijgend bereik je de voordeur van het huis. Onderaan de helling had de woning imposant geleken, maar nu je voor de entree staat, is het huis lang niet zo groot als je had gedacht. Of is dat slechts schijn? De sterrenwacht torent immers boven het gebouw uit. De grootste telescoop ter wereld zit verscholen achter de schuifdeuren van de koepel. Vergeleken daarmee heeft ieder pand wel wat weg van een poppenhuis. Je vingers kriebelen als je naar de sterrenwacht kijkt. Zal je ooit het gigantische instrument van dichtbij kunnen zien?


Voor dagdromen heb je geen tijd. Zodra je weer op adem bent, klop je op de voordeur. Een grijs mannetje doet voor je open. Hij beweegt soepel, ondanks zijn leeftijd, en begroet je met een glimlach die zowel door zijn lippen als door zijn rimpels wordt gedragen. 'Goedemiddag, u moet een van vrouwe Isra's studenten zijn.'


Je knikt en vertelt hem je naam. 'Ik heb een bericht voor haar, afkomstig van het Marag Observatorium. Het was naar de universiteit gestuurd, maar de professor was niet aanwezig.' Je pakt een envelop uit je schoudertas en biedt hem aan.


'Dat moet een belangrijk bericht zijn, gezien de afzender. Kom binnen.' De man stapt opzij met een kleine buiging.


Naar binnen? Je was ervan uitgegaan dat je alleen de envelop af zou leveren. Nieuwsgierig stap je de drempel over en loop je een gang binnen. Een tapijt ligt op de vloer, en hier en daar hangt een schilderij aan de muur, maar veel poespas heeft het huis verder niet. Wat het wel heeft, zijn een flink aantal deuren.


'Zou u zo vriendelijk willen zijn om in de gastenkamer te wachten?' vraagt de man. Hij wijst naar een van de deuren. 'Dan breng ik u thee en een versnapering.'


'Oh, doet u alstublieft geen moeite.'


'Nadat u de moeite heeft genomen om deze heuvel op te rennen? Dan is iets te drinken aanbieden het minste wat ik kan doen. Bovendien is het mijn werk.' Zijn glimlach verbreedt zich. 'Ik ben Latif, de kamerheer van vrouwe Isra en heer Haider. Kom, maakt u het uzelf gemakkelijk tot vrouwe Isra klaar is met haar werkzaamheden.'


Je wilt hem vertellen dat je hier bar weinig te zoeken hebt. Je bent slechts de postbezorger; de brief die je moet overhandigen, heb je dichtgeplakt ontvangen. Je hebt geen flauw idee wat erin staat. Je bent een eerstejaars student; hoe kan je ooit, met je kleine beetje kennis, een doorgewinterde professor van dienst zijn?


Latif heeft zich echter al omgedraaid en loopt de gang uit. Jij blijft achter, omringd door gesloten deuren. Latif had de vierde deur aangewezen, maar een onrustig gewoel in je binnenste zorgt ervoor dat je die kamer niet meteen binnenstapt. Een van die deuren moet je naar de sterrenkoepel leiden. Misschien kan je een glimp van de telescoop opvangen?

Welke deur open je?

Deur 1: Deze deur is weinig bijzonder. Hij staat strak in de groene lak en het koperen handvat glimt. 
Deur 2: deze is aan de kleine kant, met een envoudige houten deurknop.
Deur 3: op het eerste gezicht is deze deur een kopie van de eerste. Dan zie je een sleutelgat onder de deurklink. 
Deur 4: deze deur wees Latif aan. Dit moet de gastenkamer zijn.
Deur 5: hier is een bordje met een nagel aan de deur getimmerd. Op het bordje staat, met zeer onvriendelijke letters, NIET STOREN.

anchor SD schat deel 1
  • Instagram
  • DeviantArt
  • Contact
bottom of page